بے لوث سجن جگ تے بس باپ ہی ہوندا اے

ویلے ماڑے چنگے جیہڑا سدا نال کھلوندا اے
بے لوث سجن جگ تے بس باپ ہی ہوندا اے

گھربار چلاون لئی، کی کی نہیں کردا اے
سبھ دُکھ تکلیفاں نوں، ہس ہس جردا اے

لَکھ فکراں نے وچ زہنے، پر ہس کے وکھاٶندا اے
بے لوث سجن جگ تے، بس باپ ہی ہَوندا اے

پھڑ انگلی بچیاں دی، باپ چلن دی مت دیندا
دے کے سمجھاں زمانے نال، سانوں رَلن دی مت دیندا

خود ڈھل کے بچیاں نوں اوہ جینا سکھاٶندا اے
بے لوث سجن جگ تے، بس باپ ہی ہوندا اے

پیسے نوں کماون لئی، نال موت دے کھیہ جاندا
ہر جِھڑک زمانے دی، روٹی لئی سہہ جاندا

سانوں خوشیاں دیون لئی، دُکھ اپنے لکوندا اے
بے لوث سجن جگ تے، بس باپ ہی ہوندا اے

باپاں نال ہمتاں نے، باپاں نال سُکھ ہوندے
ماں ٹھنڈی چھاں اے جے، پیو پھلویں رُکھ ہوندے

سر سایہ ایہنا دا، گھر سورگ بناٶندا اے
بے لوث سجن جگ تے، بس باپ ہی ہوندا اے

لِکھ سکدا نہیں کُجھ حاوی، گھٹ قلم دی سکت اے
زرا سمجھ تے سہی بندیا، کی باپ دی عظمت اے

رب شکلے آدم دی پہلاں باپ بناٶندا اے
بے لوث سجن جگ تے، بس باپ ہی ہوندا اے