ذاتن فعلن کل شئ باطل
Poet: خواجہ غلام فرید By: Baqar, Badin
ذاتن فعلن کل شئ باطل
حق ہے فاعل بیو سبھ آتل
ذوق برائیں طور عقل دے
بھٹھ گھت کوڑی بحث دلایل
اٹھدیں بہندیں ٹردیں پھردیں
نہ ہو جاہل نہ تھی غافل
غیر محالے ویر خیالے
ہر ہک ڈوں رکھ رافت شامل
ساڈا ہے محبوب دلیندا
جو کوئی ہے توحید دا قائل
علم حقایق دا ہے لایق
نفس مزکا مادہ قابل
باجھ محبت جان برابر
کیا ناطق کیا ناحق ساحل
ابن العربی دی رکھ ملت
ٹھپ رکھ فقہ اصول مسائل
بہہ کر کلھڑیں رمز سجھائی
پیر مکمل عارف کامل
وجہ اللہ فرید ہے باقی
باقی ہالک زاہک زائل
Rate it: 
Views: 1219
25 Jan, 2021
More Khwaja Ghulam Farid Poetry
آپے بار محبت چائم ڑی آپے بار محبت چائم ڑی ۔ونج آپ کوں آپ اوائم ڑی ۔
سب ڈکھاں سولاں دی تات ملم ۔غم درد، اندوہ، برات ملم ۔
بھیڑے ڈکھڑیں مار منجھائم ڑی ۔
سوہنا ہوت پنل چھڈّ کیچ گیا ۔گل سوز فراق دا پیچ پیا ۔
جو لکھیا پلڑے پائم ڑی ۔
ڈکھاں تھل مارو آ پیش گیا ۔دل جان جگر تن ریش گیا ۔
تتی عشقَ اولڑا لائم ۔
منہجا یار پنل چھڈّ کیچ رٹھا ۔سر جلمیں نینہ جو میہہ وٹھا ۔
ربّ ایڑھے بار سہائم ڑی ۔
ہک وار فرید نوں یار ملے ۔سرو پنڈ ہجر دا بار ٹلے ۔
جیندے کارن امر گنوائم ڑی ۔
سب ڈکھاں سولاں دی تات ملم ۔غم درد، اندوہ، برات ملم ۔
بھیڑے ڈکھڑیں مار منجھائم ڑی ۔
سوہنا ہوت پنل چھڈّ کیچ گیا ۔گل سوز فراق دا پیچ پیا ۔
جو لکھیا پلڑے پائم ڑی ۔
ڈکھاں تھل مارو آ پیش گیا ۔دل جان جگر تن ریش گیا ۔
تتی عشقَ اولڑا لائم ۔
منہجا یار پنل چھڈّ کیچ رٹھا ۔سر جلمیں نینہ جو میہہ وٹھا ۔
ربّ ایڑھے بار سہائم ڑی ۔
ہک وار فرید نوں یار ملے ۔سرو پنڈ ہجر دا بار ٹلے ۔
جیندے کارن امر گنوائم ڑی ۔
Abbas
ہر ویلے تانگھ زیادی آ پہنتم جیندی مکے ۔اینہی شہر مبارک بکے ۔
واہ دیس عرب دآں چالیں ۔خوش ترہیں خوب خسالیں ۔
گئیاں وسر وطن دیاں گالھیں ۔کیا کھویش قبیلے سکے ۔
ہے لذت وادھو وادھی ۔ہے ہر دم ڈوڑی شادی ۔
ہر ویلے تانگھ زیادی ۔کئی ہارے تے کئی تھکے ۔
ہن پتھر سیجھ پھلاں دی ۔ہے دھوڑی طول گلاں دی ۔
شب بعد صبا من بھاندی ۔تا صبح جھلیندی پکھے ۔
امگور ہزار متیرن ۔خربوزے پنڈ کسیرن ۔
رمان شگیر کبیرن ۔چن دانے ماروں پھکے ۔
ہے ملک مکدس نوری ۔ہے جنت حور قصوری ۔
بن عاشق پاک حضوری ۔پیا کون قدم اتھے رکھے ۔
ونج ڈٹھم مدینہ عالی ۔جتھّ کونو مکان دا والی ۔
ہے دھرتی عیبوں خالی ۔پیا نور رسالت چھکے ۔
کیوں وسرن یار دے دیرے ۔تھیا اکھیاں رو رو بیرے ۔
دم جیندیں کرسوں پھیرے ۔یا لد بحثوں آ پکے ۔
توڑے لگدے دھکے دھکے ۔آکھ ول ول یار ڈوں تکے ۔
تن آگ محبت بخے ۔دل دردوں لزت چکھے ۔
ہے سخت شدید آزانری ۔کرے کون فرید دی کاری ۔
تھئے بھنلے نالے جاری ۔دل سوزوں بھجّ بھجّ پکے ۔
واہ دیس عرب دآں چالیں ۔خوش ترہیں خوب خسالیں ۔
گئیاں وسر وطن دیاں گالھیں ۔کیا کھویش قبیلے سکے ۔
ہے لذت وادھو وادھی ۔ہے ہر دم ڈوڑی شادی ۔
ہر ویلے تانگھ زیادی ۔کئی ہارے تے کئی تھکے ۔
ہن پتھر سیجھ پھلاں دی ۔ہے دھوڑی طول گلاں دی ۔
شب بعد صبا من بھاندی ۔تا صبح جھلیندی پکھے ۔
امگور ہزار متیرن ۔خربوزے پنڈ کسیرن ۔
رمان شگیر کبیرن ۔چن دانے ماروں پھکے ۔
ہے ملک مکدس نوری ۔ہے جنت حور قصوری ۔
بن عاشق پاک حضوری ۔پیا کون قدم اتھے رکھے ۔
ونج ڈٹھم مدینہ عالی ۔جتھّ کونو مکان دا والی ۔
ہے دھرتی عیبوں خالی ۔پیا نور رسالت چھکے ۔
کیوں وسرن یار دے دیرے ۔تھیا اکھیاں رو رو بیرے ۔
دم جیندیں کرسوں پھیرے ۔یا لد بحثوں آ پکے ۔
توڑے لگدے دھکے دھکے ۔آکھ ول ول یار ڈوں تکے ۔
تن آگ محبت بخے ۔دل دردوں لزت چکھے ۔
ہے سخت شدید آزانری ۔کرے کون فرید دی کاری ۔
تھئے بھنلے نالے جاری ۔دل سوزوں بھجّ بھجّ پکے ۔
aftab
آ مل ماہی میں ماندی ہاں آ مل ماہی میں ماندی ہاں ۔بے وسّ برہوں دی باندی ہاں ۔
عشقَ اویڑے دشمن ویڑے ۔سسّ نناناں کرم بکھیڑے ۔
امڑی جڑ جڑ لاوم جھیڑے ۔بابلی ویر ن بھادی ہاں ۔
کھیڑے بھیڑے سخت ستاون ۔نیڑے وسدے مارن آون ۔
سنگیاں سرتیاں تہمت لاون ۔کلھڑی پئی کرلاندی ہاں ۔
سیجھ سڑیندی لمبے لیندی ۔گانے گہنے پھل ن پیندی ۔
طول تلیندی چوڑ جلیندی ۔روندی تے غم کھاندی ہاں ۔
ڈکھڑے پانواں نینہ نبھاواں ۔توں بن کینوں کوک سناواں ۔
تپدیں کھپدیں وقت ونجاواں ۔ول ول جھوکاں جاندی ہاں ۔
مولا جھوکاں پھیر وسیسی ۔سارا روگ اندر دا ویسی ۔
یار فرید انگن پوں پیسی ۔ڈیسم بانہہ سراندیاں ۔
عشقَ اویڑے دشمن ویڑے ۔سسّ نناناں کرم بکھیڑے ۔
امڑی جڑ جڑ لاوم جھیڑے ۔بابلی ویر ن بھادی ہاں ۔
کھیڑے بھیڑے سخت ستاون ۔نیڑے وسدے مارن آون ۔
سنگیاں سرتیاں تہمت لاون ۔کلھڑی پئی کرلاندی ہاں ۔
سیجھ سڑیندی لمبے لیندی ۔گانے گہنے پھل ن پیندی ۔
طول تلیندی چوڑ جلیندی ۔روندی تے غم کھاندی ہاں ۔
ڈکھڑے پانواں نینہ نبھاواں ۔توں بن کینوں کوک سناواں ۔
تپدیں کھپدیں وقت ونجاواں ۔ول ول جھوکاں جاندی ہاں ۔
مولا جھوکاں پھیر وسیسی ۔سارا روگ اندر دا ویسی ۔
یار فرید انگن پوں پیسی ۔ڈیسم بانہہ سراندیاں ۔
daniyal
آ مل اجکل سوہناں سائیں آ مل اجکل سوہناں سائیں ۔نہ تاں مفتی خون تھیسائیں ۔
توں بن مول ن سہندیاں واہیں ۔سن دل نال تاں گالھ اکھائیں ۔
پربھت دھاراں روہ گھنیڑے ۔جتھ لانگھے جتھ تھیوم وہیرے ۔
بے شک دردمنداں دے دیرے ۔جتھ تھلڑا جتھ سنجڑیاں جانہیں ۔
ہک پل عیش ن پائم گھر وچّ ۔گزری ساری عمر سفر وچّ ۔
پوندے سو سو پور اندر وچّ ۔یاربّ یار دے دیس وسائیں ۔
جاں ڈیکھاں جھڑّ مینہہ کن من کوں ۔روواں کر کر یاد سجن کوں ۔
اکھیاں بلکن منہ ڈیکھن کوں ۔گل لانون کوں تھپکن باہیں ۔
واٹ نہاراں کانگ اڈاراں ۔پنڈت جوسی دے کن کھاواں ۔
سو پنج ہاراں فالاں پاواں ۔اؤسی میڈا یار کڈاہیں ۔
میں بدناں کہیں بھیم بھرم دا ۔تونہی صاحب لاج شرم دا ۔
زور فرید کوں تیڈڑے دم دا ۔لگڑی ساول توڑ نبھائیں ۔
توں بن مول ن سہندیاں واہیں ۔سن دل نال تاں گالھ اکھائیں ۔
پربھت دھاراں روہ گھنیڑے ۔جتھ لانگھے جتھ تھیوم وہیرے ۔
بے شک دردمنداں دے دیرے ۔جتھ تھلڑا جتھ سنجڑیاں جانہیں ۔
ہک پل عیش ن پائم گھر وچّ ۔گزری ساری عمر سفر وچّ ۔
پوندے سو سو پور اندر وچّ ۔یاربّ یار دے دیس وسائیں ۔
جاں ڈیکھاں جھڑّ مینہہ کن من کوں ۔روواں کر کر یاد سجن کوں ۔
اکھیاں بلکن منہ ڈیکھن کوں ۔گل لانون کوں تھپکن باہیں ۔
واٹ نہاراں کانگ اڈاراں ۔پنڈت جوسی دے کن کھاواں ۔
سو پنج ہاراں فالاں پاواں ۔اؤسی میڈا یار کڈاہیں ۔
میں بدناں کہیں بھیم بھرم دا ۔تونہی صاحب لاج شرم دا ۔
زور فرید کوں تیڈڑے دم دا ۔لگڑی ساول توڑ نبھائیں ۔
Danish
آ چنوں رل یار ۔پیلوں پکیاں نی وے آ چنوں رل یار ۔پیلوں پکیاں نی وے ۔
کئی بگڑیاں، کئی ساویاں پیلیاں ۔کئی بھوریاں کئی پھکڑیاں نیلیاں ۔
کئی اودیاں گلنار ۔کٹوئیا رتیاں نی وے ۔
بار تھئی ہے رشک ارم دی ۔سکّ سڑ گئی جڑھ ڈکھّ تے غم دی ۔
ہر جا باغ بہار ۔ساکھاں چکھیاں نی وے ۔
پیلوں ڈیلیاں دیاں گلزارا ۔کہیں گل ٹوریاں کہی سر کھاریاں ۔
کئی لا بیٹھیاں بار ۔بھر بھر پچھیاں نی وے ۔
جال جلوٹیں تھئی آبادی ۔پل پل خوشیاں دم دم شادی ۔
لوکی سہنس ہزار ۔کل نے پکھیاں نی وے ۔
حوراں پریاں ٹولے ٹولے ۔حسن دیاں ہیلاں برہوں دے جھولے ۔
راتیں ٹھنڈیاں ٹھار ۔گوئلیں تتیاں نی وے ۔
رکھدے ناز حسن پرور وے ۔اتھرو تیغ تے تیر نظر دے ۔
تیز تکھے ہتھیار ۔دلیاں پھٹیاں نی وے ۔
کئی ڈیون انّ نال برابر ۔کئی گھن آون ڈیڈھے کر کر ۔
کئی ویچن بازار ۔تلیاں تکیاں نی وے ۔
کئی دھپّ وچّ وی چندیاں رہندیاں ۔کئی گھن چھان چھنویرے بہندیاں ۔
کئی چن چن پئیاں ہار ۔ہٹیاں تھکیاں نی وے ۔
ایڈوں اشوے گمزے نخرے ۔اوڈوں یار کھرائتی بکرے ۔
کسن کان تیار ۔رانداں رسیاں نی وے ۔
پیلوں چندیں بوچھن لیراں ۔چولا وی تھیا لیر کتیراں ۔
گلڑے کرن پچانر ۔سنگیاں سکیاں نی وے ۔
آئیاں پیلوں چنن دے سانگے ۔اوڑک تھئیاں پھریدن وانگے ۔
چھوڑ آرام قرار ۔ہکیاں بکیاں نی وے ۔
کئی بگڑیاں، کئی ساویاں پیلیاں ۔کئی بھوریاں کئی پھکڑیاں نیلیاں ۔
کئی اودیاں گلنار ۔کٹوئیا رتیاں نی وے ۔
بار تھئی ہے رشک ارم دی ۔سکّ سڑ گئی جڑھ ڈکھّ تے غم دی ۔
ہر جا باغ بہار ۔ساکھاں چکھیاں نی وے ۔
پیلوں ڈیلیاں دیاں گلزارا ۔کہیں گل ٹوریاں کہی سر کھاریاں ۔
کئی لا بیٹھیاں بار ۔بھر بھر پچھیاں نی وے ۔
جال جلوٹیں تھئی آبادی ۔پل پل خوشیاں دم دم شادی ۔
لوکی سہنس ہزار ۔کل نے پکھیاں نی وے ۔
حوراں پریاں ٹولے ٹولے ۔حسن دیاں ہیلاں برہوں دے جھولے ۔
راتیں ٹھنڈیاں ٹھار ۔گوئلیں تتیاں نی وے ۔
رکھدے ناز حسن پرور وے ۔اتھرو تیغ تے تیر نظر دے ۔
تیز تکھے ہتھیار ۔دلیاں پھٹیاں نی وے ۔
کئی ڈیون انّ نال برابر ۔کئی گھن آون ڈیڈھے کر کر ۔
کئی ویچن بازار ۔تلیاں تکیاں نی وے ۔
کئی دھپّ وچّ وی چندیاں رہندیاں ۔کئی گھن چھان چھنویرے بہندیاں ۔
کئی چن چن پئیاں ہار ۔ہٹیاں تھکیاں نی وے ۔
ایڈوں اشوے گمزے نخرے ۔اوڈوں یار کھرائتی بکرے ۔
کسن کان تیار ۔رانداں رسیاں نی وے ۔
پیلوں چندیں بوچھن لیراں ۔چولا وی تھیا لیر کتیراں ۔
گلڑے کرن پچانر ۔سنگیاں سکیاں نی وے ۔
آئیاں پیلوں چنن دے سانگے ۔اوڑک تھئیاں پھریدن وانگے ۔
چھوڑ آرام قرار ۔ہکیاں بکیاں نی وے ۔
Dania
ﮐﯿﺎ ﺣﺎﻝ ﺳﻨﺎﻭﺍﮞ ﺩﻝ ﺩﺍ ﮐﯿﺎ ﺣﺎﻝ ﺳﻨﺎﻭﺍﮞ ﺩﻝ ﺩﺍ
ﮐﻮﺋﯽ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﻧﮧ ﻣِﻠﺪﺍ
ﻣﻨﮧ ﺩﮬﻮﮌ ﻣﭩﯽ ﺳﺮ ﭘﺎﺋﻢ
ﺳﺎﺭﺍ ﻧﻨﮓ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻧﺠﺎﺋﻢ
ﮐﻮﺋﯽ ﭘﭽﮭﻦ ﻧﮧ ﻭﯾﮍﮬﮯ ﺍٓﺋﻢ
ﮨﺘﮭﻮﮞ ﺍﻟﭩﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﮭﻠﺪﺍ
ﮔﯿﺎ ﺑﺎﺭ ﺑﺮﮨﻮﮞ ﺳﺮ ﺑﺎﺭﯼ
ﻟﮕﯽ ﮨﻮ ﮨﻮ ﺷﮩﺮ ﺧﻮﺍﺭﯼ
ﺭﻭﻧﺪﯼ ﻋﻤﺮ ﮔﺰﺍﺭﯼ ﺳﺎﺭﯼ
ﻧﮧ ﭘﺎﺋﻢ ﮈﺱ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍ
ﻝ ﯾﺎﺭ ﮐﯿﺘﮯ ﮐُﺮ ﻻﻭﮮ
ﺗﮍ ﭘﺎﻭﮮ ﺗﮯ ﻏﻢ ﮐﮭﺎﻭﮮ
ﮈﮐﮫ ﭘﺎﻭﮮ ﺳﻮﻝ ﻧﺒﮭﺎﻭﮮ
ﺍﯾﮩﻮ ﻃﻮﺭ ﺗﯿﮉﮮ ﺑﯿﺪﻝ ﺩﺍ
ﮐﺌﯽ ﺳﮩﻨﺲ ﻃﺒﯿﺐ ﮐﻤﺎﻭﻥ
ﺳﮯ ﭘﮍﯾﺎﮞ ﺟﮭﻮﻝ ﭘﻼﻭﻥ
ﻣﯿﮉﮮ ﺩﻻ ﺩﺍ ﺑﮭﯿﺪ ﻧﮧ ﭘﺎﻭﻥ
ﭘﻮﻭﮮ ﻓﺮﻕ ﻧﮩﯿﮟ ﮨﮏ ﺗِﻞ ﺩﺍ
ﭘﻨﻮﮞ ﮨﻮﺕ ﻧﮧ ﮐﮭﮍ ﻣﮑﻼﯾﺎ
ﭼﮭﮉ ﮐﻠﮩﮍﯼ ﮐﯿﭻ ﺳﺪﮬﺎﯾﺎ
ﺳﻮﮨﻨﮯ ﺟﺎﻥ ﭘﭽﮭﺎﻥ ﺭﻻﯾﺎ
ﮐﻮﮌﺍ ﻋﺬﺭ ﻧﺒﮭﺎﺋﻢ ﮔﮭﻞ ﺩﺍ
ﺳﻦ ﻟﯿﻠﯽٰ ﺩﯾﮩﺎﻧﮩﮧ ﭘﮑﺎﺭﮮ
ﺗﯿﮉﺍ ﻣﺠﻨﻮﮞ ﺯﺍﺭ ﻧﺰﺍﺭﮮ
ﺳﻮﮨﻨﺎ ﯾﺎﺭ ﺗﻮ ﻧﮯ ﮨﮏ ﻭﺍﺭﮮ
ﮐﮉﯾﮟ ﭼﺎ ﭘﺮﺩﮦ ﻣﺤﻤﻞ ﺩﺍ
ﺩﻝ ﭘﺮﯾﻢ ﻧﮕﺮ ﮈﻭﮞ ﺗﺎﻧﮕﮭﮯ
ﺟﺘﮭﺎﮞ ﭘﯿﻨﺪﮮ ﺳﺨﺖ ﺍﮌﺍﻧﮕﮯ
ﻧﮧ ﺭﺍﮦ ﻓﺮﯾﺪ ﻧﮧ ﻻﻧﮕﮭﮯ
ﮨﮯ ﭘﻨﺪﮪ ﺑﮩﻮﮞ ﻣﺸﮑﻞ ﺩﺍ
ﮐﻮﺋﯽ ﻣﺤﺮﻡ ﺭﺍﺯ ﻧﮧ ﻣِﻠﺪﺍ
ﻣﻨﮧ ﺩﮬﻮﮌ ﻣﭩﯽ ﺳﺮ ﭘﺎﺋﻢ
ﺳﺎﺭﺍ ﻧﻨﮓ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻧﺠﺎﺋﻢ
ﮐﻮﺋﯽ ﭘﭽﮭﻦ ﻧﮧ ﻭﯾﮍﮬﮯ ﺍٓﺋﻢ
ﮨﺘﮭﻮﮞ ﺍﻟﭩﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﮐﮭﻠﺪﺍ
ﮔﯿﺎ ﺑﺎﺭ ﺑﺮﮨﻮﮞ ﺳﺮ ﺑﺎﺭﯼ
ﻟﮕﯽ ﮨﻮ ﮨﻮ ﺷﮩﺮ ﺧﻮﺍﺭﯼ
ﺭﻭﻧﺪﯼ ﻋﻤﺮ ﮔﺰﺍﺭﯼ ﺳﺎﺭﯼ
ﻧﮧ ﭘﺎﺋﻢ ﮈﺱ ﻣﻨﺰﻝ ﺩﺍ
ﻝ ﯾﺎﺭ ﮐﯿﺘﮯ ﮐُﺮ ﻻﻭﮮ
ﺗﮍ ﭘﺎﻭﮮ ﺗﮯ ﻏﻢ ﮐﮭﺎﻭﮮ
ﮈﮐﮫ ﭘﺎﻭﮮ ﺳﻮﻝ ﻧﺒﮭﺎﻭﮮ
ﺍﯾﮩﻮ ﻃﻮﺭ ﺗﯿﮉﮮ ﺑﯿﺪﻝ ﺩﺍ
ﮐﺌﯽ ﺳﮩﻨﺲ ﻃﺒﯿﺐ ﮐﻤﺎﻭﻥ
ﺳﮯ ﭘﮍﯾﺎﮞ ﺟﮭﻮﻝ ﭘﻼﻭﻥ
ﻣﯿﮉﮮ ﺩﻻ ﺩﺍ ﺑﮭﯿﺪ ﻧﮧ ﭘﺎﻭﻥ
ﭘﻮﻭﮮ ﻓﺮﻕ ﻧﮩﯿﮟ ﮨﮏ ﺗِﻞ ﺩﺍ
ﭘﻨﻮﮞ ﮨﻮﺕ ﻧﮧ ﮐﮭﮍ ﻣﮑﻼﯾﺎ
ﭼﮭﮉ ﮐﻠﮩﮍﯼ ﮐﯿﭻ ﺳﺪﮬﺎﯾﺎ
ﺳﻮﮨﻨﮯ ﺟﺎﻥ ﭘﭽﮭﺎﻥ ﺭﻻﯾﺎ
ﮐﻮﮌﺍ ﻋﺬﺭ ﻧﺒﮭﺎﺋﻢ ﮔﮭﻞ ﺩﺍ
ﺳﻦ ﻟﯿﻠﯽٰ ﺩﯾﮩﺎﻧﮩﮧ ﭘﮑﺎﺭﮮ
ﺗﯿﮉﺍ ﻣﺠﻨﻮﮞ ﺯﺍﺭ ﻧﺰﺍﺭﮮ
ﺳﻮﮨﻨﺎ ﯾﺎﺭ ﺗﻮ ﻧﮯ ﮨﮏ ﻭﺍﺭﮮ
ﮐﮉﯾﮟ ﭼﺎ ﭘﺮﺩﮦ ﻣﺤﻤﻞ ﺩﺍ
ﺩﻝ ﭘﺮﯾﻢ ﻧﮕﺮ ﮈﻭﮞ ﺗﺎﻧﮕﮭﮯ
ﺟﺘﮭﺎﮞ ﭘﯿﻨﺪﮮ ﺳﺨﺖ ﺍﮌﺍﻧﮕﮯ
ﻧﮧ ﺭﺍﮦ ﻓﺮﯾﺪ ﻧﮧ ﻻﻧﮕﮭﮯ
ﮨﮯ ﭘﻨﺪﮪ ﺑﮩﻮﮞ ﻣﺸﮑﻞ ﺩﺍ
Dua
