ساوے پتر لو وچ پھک وی جاندے نے۔
پھل لگن تے ٹاہنے جھک وی جاندے نے۔
آپ مہارے اگے پیڑ ڈھلاناں تے،
لمبی اوڑ پئی تے سکّ وی جاندے نے۔
نینن-سمندر تکّ کے حجراں دے پاندھی،
پیاس بجھاؤن لئی پل رک وی جاندے نے۔
پھلّ خوشی دا تکّ کے سکھ دے بوٹے نوں،
دکھ دے ضدی طوطے ٹکّ وی جاندے نے۔
لگدے نے جو 'کٹھّ نرے ہمدرداں دے،
لون کدی زخماں تے بھکّ وی جاندے نے۔
تردے-تردے منزل آ وی جاندی ہے،
مکدے-مکدے رستے مکّ وی جاندے نے۔
بہنا چاہندا ایں تاں بہجا دڑ وٹّ کے،
سادھاں دے وچ چور تاں لک وی جاندے نے۔
ہمت تاں کیتی ہے اس نوں بھالن دی،
کدی-کدار نشانے اکّ وی جاندے نے۔
صبر جنہاں نے کرنا سکھیا ہوئٔے 'نور'،
اوہ دکھاں دا بوجھا چکّ وی جاندے نے۔