شوق نال وجاء کے ونجھلی نوں پنجاں پیراں اگے کھڑا گاؤندا اے
Poet: Waris Shah By: Kalash, khi
شوق نال وجاء کے ونجھلی نوں پنجاں پیراں اگے کھڑا گاؤندا اے
کدی اودھوتے کاہن دے بِشن پدے کدے ماجھ پہاڑی دِی لاؤندا اے
کدی ڈھول تے مارون چھوہ دیندا کدی بوبنا چاء سُناؤندا اے
ملکی نال جلالی نوں خوب گاوے وِچ جھیوری دِی کلی لاؤندا اے
کدی سوہنی تے مہینوال والے نال شوق دِے سد سناؤندااے
کدی دھرپداں نال کَبِت چھوہے کدی سوہلے نال رلاؤندا اے
سارنگ نال تلنگ شہانیاں دے راگ سوہے دا بھوگ چاء پاؤندا اے
سورٹھ گجریاں پوربی للت بھیروں دِیپک راگ دی زیل وجاؤندا اے
ٹوڈی میگھ ملہار تے گونڈ دھنا سری جیت سری بھی نال رلاؤندا اے
مال سِری تے پرج بیہاگ بولے نال ماروا وِچ وجاؤندا اے
کیدا را تے بھاگڑا راگ مارو نالے کاہنڑے دے سُر لاؤندا اے
کلیان دے نال مالکنس بولے اتے منگلا چا ر سُناوندا اے
بھیرو ں نال پلاسیاں بھیم بولے نٹ راگ دی زِیل وجاؤندا اے
بَروا نال پہاڑ جھنجھوٹیاں دے ہوری نال آسا کھڑا گاؤندا اے
بولے راگ بسنت ہنڈول گوپی منداونی دیاں سُراں لاؤندائے
پلاسی نال ترانیاں ٹھانس کے تے وارث شاہ نوں کھڑا سناوندا اے
دسمبرآنسوئوں میں بہہ گیا ہے
یہ دل خاموش ہو کر رہ گیا ہے
نا جانے آج وہ کیا کہہ گیا ہے
یہ آنکھیں ہیں ہماری کتنی گہری
سمندر میں سمندر بہہ گیا یے
تمہارے ساتھ وابستہ تھا سب کچھ
سواَےَ یاد کے کیا رہ گیا ہے
پلٹ کر دیکھنے پر ہم نے جانا
دل نادان کیا کیا سہہ گیا ہے
بہت بھیڑ ہے بازاروں میں لیکن
تیرا ارشد اکیلا رہ گیا ہے۔
