مٹی دا جسا

رسے ساہنوں یاد نہیں کردے، تے راضیاں وی بھل جانا اے
مٹی دا ایہہ جسا جس دن، مٹی وچ رل جانا اے

کیہ کھویا ای، کیہ کھٹیا ای، کیہ لٹیا ای، کیہ وٹیا ای
عملاں والا کھاتہ تیرا، وچ قبریں کھل جانا اے

کاہدی آکڑ، کاہدی پھو۔ پھاں، چھڈ دے بندیا کرنی تو۔ تاں
جیویں لون کھرے وچ پانی، سبھ اوہداں گھل جانا اے

پیسہ پیسہ لائی رکھی، جند اپنی کملائی رکھی
اک کفنی وچ ہوکے رخصت، کیہ رہ تیرا مل جانا اے

چنگا کر تے مندڑا چھڈ دے، من دے اندروں کھوٹ نوں کڈھ دے
تن دیہاڑے جندڑی تیری، دن چوتھے جل جانا اے