(میلہ چراغاں (شاہ حُسینؒ

ویلھے بہہ کے صِفتاں پائیاں سوہنے رب الہٰی
میں نہ آکھاں، دُنیا آکھے، آکھے کُل لوکائی

ہور بتھیرے قابل دانا ہین پنجابی اندر
ورگی شاہ حُسینؒ ہوراں دے ذات نہ کوئی آئی

بارھاں ورھیاں دی عمر وِچ کیتا حفظ قرآن
لے روحانی فیض تے کیتی حکمت کُل عیان

ڈُب جاندا ہر اوہ بندہ، جیہڑا سُن لیندا دو گَلاں
رَبی عشق چہ رکھدے سی اوہ، ایہو جیہی ڈُنگھیائی

ورگی شاہ حُسینؒ ہوراں دے ذات نہ کوئی آئی
کافیاں وِچ دَسی اوہناں، نیک عمل دی لَوڑ

اوہناں دی ہر کافی ساہنوں، رَب نال دیندی جوڑ
چھڈ نہ سکیا دامن فِر اوہ، جس نے پھڑیا تیرا

شاہ حُسینا ؒ! شاعری وِچ ایہو جیہی راہ وکھائی
ورگی شاہ حُسینؒ ہوراں دے ذات نہ کوئی آئی

تیرے در تے نال عقیدت، لوکاں دِیوے بالے
لنگر ونڈن، لاﺅن سبیلاں، تیرے چاہن والے

میلے لاﺅن، پاﺅن دھمالاں، در تیرے تے ا ٓ کے
شاہ حُسیناؒ ! تیرے چاہن والیاں حد مُکائی
ورگی شاہ حُسینؒ ہوراں دے ذات نہ کوئی آئی