Yaadan Vichre Sajan Diyan Lyrics
Poet: Nusrat Fateh Ali Khan By: Shaman, IslamabadLakhai Da Nalo Changa Sanu Ik Deedar Kise Da
 Onu Saadi Qadr Ki Howe Jerra Nai Beemar Kise Da
 Sade Dil Da Haal O Jaane Jenu Howe Pyar Kise Da
 Sajna Ro Ro Manga Duaawi Shala Vichre Na Yaar Kise Da
 
 Se Se Jorr Sangat De Dithe Te Vaili
 Jina Sajna Vaaj Ik Pal Na Jeewa Oda Shaklan Yaad Na Raiaa
 Vichar Gaya Di Ki O Nishani Jiwi (Deegar) Rang O Shariyaa
 Yaar Farid Ik Sajjan Bajo Meri Hanjoo Jaari Raiaa
 
 Eid Mubarak Main Kis Nu Aakhan Jis Eid Ch Pai Judai
 Eid Saeed Shaheed Ja Keeta Kai Gujrri Ramz Chalai
 Eid Ona Jena Deed Sajjan Di Bina Deed O Eid Nakaai
 Yaar Farid Loki Eid Monasan Jedu Vichre Milsan Mahi
 
 Yaadan Vichre
 Yaadan Vichre
 Yaadan Vichre
 
 Yaadan Vichre Sajjan Diya Aaiaan Aakhian Cho Meen Vasda
 Yaadan Vichre Sajjan Diya Aaiaan Aakhian Cho Meen Vasda
 Yaadan Vichre Sajjan Diya Aaiaan Aakhian Cho Meen Vasda
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Kise Da Yaar Na Pardes Jaawe
 Vichora Na Kise De Pesh Aawe
 
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Uchia Lambian Sabz Khajuran Qadr Jinna De Saawe
 Jis Dam Nal Akhan Jia Saadi Sanu O Dam Nazar Na Aawe
 Galian Sunj Ujjar Disan Sanu Verra Khawan Aawe
 Yaar Farid Ne Ki Vasna Jithe Yaar Nazar Na Aawe
 
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Tere Gham Lag Jaawan Menu Te Tera Vaal Vika Na Howe
 Duniya Chaari Hasda Haan Main Dil Chori Chori Rowe
 Aashiq Da Dil Sheeshe Warga Lage Thes Te Tut Khalowe
 Manzoor Mian Oda Jeena Ki Ae Jida Galto Koi Na Howe
 
 
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Nusrat Raag
 
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 
 Sassi Khoj Shukar De Vele Te Kendhi Khan Kunan Nu Taana
 Inh Lajpaal Kare De Nahi Jiwe Tu Kiti Hai Khana
 Ik Tu Na Udo Sassi Na Ruldi Mere Kaa Paya Dhol Jawaana
 Sardar Kunan Aa Vekh Thalaa Vich Mera Rulda Phook Jahana
 
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Vichar Gaya Sajna Diya Taanga Mere Allrre Zakhm Jagaye
 Palak Palak Pardesia Karan Meri Akhia De Saawan Aaye
 Allah Jaane Kaia Daira Paiya Lang Saal Gaye Nai Aaye
 Yaar Farid Aawaz Howan Wa Jokaan Rab Pher Wi Raan Machaawai
 
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Kon Aan Da Vaada Kar Ke Pul Gayo Yaar Tabeeta
 Aina Pyar Vada Ke Pehlu Hun Ishq Nu Laia Leekan
 Kuj Taane Dete Sakhian Ne Kuj Mare Pol Shareekan
 Sawan Rutan Kai Lang Gayian Jo Vi Rakhian Asa Udeekan
 
 Shaala Muk Jaan Jag To Judaaian Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Yaadan Vichre Sajjan Diya Aaiaan Aakhian Cho Meen Vasda
 Yaadan Aaian
 YaadanAaian
 Yaadan Aaian
 
 Loki Panj Wele
 Sanu Har Wele
 
 Yaadan Aaian
 Yaadan Aaian
 
 Ki Puchde Ho Mera Armaan Ki Ae
 Je O Aa Jawe Te Nuqsaan Ki Ae
 
 Yaadan Aaian
 
 (Seth Sunni Tankhach Bahi) Aur Sar Ke Bikre Baal
 Aao Sakhi Ral Vekh Lawo (Ye Vi Vichran Kahania)
 
 Yaadan Aaian
 Yaadan Aaian
 
 Mera Lut Laia Chain Vachoray Ne
 Akhan Ro Ro Neel Vahondia Ne
 Loki Yaad Khuda Nu Karde Ne
 Sanu Yaadan Teria Aundia Ne
 
 Yaadan Aaian
 Yaadan Aaian
 
 Raat Akhan Vicho Langi Ae Sawer Ho Gayi
 Aena Akhian Di Dunya Haner Ho Gayi
 Jind Ode Baju Mitti Wala Dher Ho Gayi
 Khawre Sajna Nu Keri Galu Dair Ho Gai
 
 Yaadan Aaian
 Yaadan Aaian
 
 Baju Sajna De Waqt Lagawa Kiwe Main
 Hanju Sukhde Nai Mere Ankh Lawa Kiwe Main
 Dil Kamle Nu Daso Samjawa Kiwi Main
 Mahi Pulda Nai Mahi Nu Pulawa Kiwi Main
 
 Yaadan Aaian
 Yaadan Aaian
 
 Yaadan Vichre Sajjan Diya Aaiaan Aakhian Cho Meen Vasda
 
 Dukh Ais Gal Da Ae Yaad Gus Chali Hai Rus Jaan Waliya Raati Rus Chali Ae
 Saawan Aakhri Vi Tere Naa Main Laayiaa Akhiaa Cho Meen Vasda
 
 Kithi Jaa Ge Luk Gaya Laikan Diya Taaria Teri O Judai Sanu Jiundi Jani Maria
 Ro Ro Sadra Dain Duhaaia Akhiaa Cho Meen Vasda
 
 Mahi De Pyara Wala Cheta Jado Aunda Ae Darda De Badlaka Dil Gabraunda Ae
 Gal Pe Gaya Ne Gham Di Phaaiaa Akhiaa Cho Meen Vasda
 
 Aasa Te Umeedan Ne Teria Ne Taalia Aukhain Howa Teria Seene Laa Liya
 Aes Rog Diya Nai Koi Dawaaia Akhiaa Cho Meen Vasda
 
 Loko Chan Aiho Jaye Vichoria Charhai Ne Rab Jaan Saa Kadhe Sukh De Na Aaye Ne
 Laa Ke Pashe Nal Torna Nibaaia Akhiaa Cho Meen Vasda
 
 Akhiaa Cho Meen Vasda
 Akhiaa Cho Meen Vasda
 Akhiaa Cho Meen Vasda
ہمیں دَردِ دِل کی سزا تو دے، مگر اپنے لَب کبھی کہہ نہ دے۔
یہ چراغِ اَشک ہے دوستو، اِسے شوق سے نہ بُجھا دینا،
یہی ایک ہمدمِ بے وفا، ہمیں بے خبر کبھی کہہ نہ دے۔
مجھے زَخم دے، مجھے رَنج دے، یہ گلہ نہیں مرے چارہ گر،
مگر اپنے فیض کی ایک گھڑی مرا مُستقل کبھی کہہ نہ دے۔
مرے عَزم میں ہے وہ اِستقامت کہ شرر بھی اپنا اَثر نہ دے،
مجھے ڈر فقط ہے نسیم سے کہ وہ خاکِ چمن کبھی کہہ نہ دے۔
وہ جو بیٹھے ہیں لبِ جام پر، وہ جو مَست ہیں مرے حال پر،
انہی بزم والوں سے ڈر ہے مظہرؔ کہ وہ میرا نشاں کبھی کہہ نہ دے۔
مجھے توڑنے کی ہوس نہ ہو، مجھے آزمانے کی ضِد نہ ہو،
مجھے قرب دَشت کا شوق ہے، کوئی کارواں کبھی کہہ نہ دے۔
یہ جو صَبر ہے یہ وَقار ہے، یہ وَقار میرا نہ لُوٹ لینا،
مجھے زَخم دے کے زمانہ پھر مجھے بے اَماں کبھی کہہ نہ دے۔
مرے حوصلے کی ہے اِنتہا کہ زمانہ جُھک کے سَلام دے،
مگر اے نگاہِ کرم سنَبھل، مجھے سَرکشی کبھی کہہ نہ دے۔
جو چراغ ہوں مرے آستاں، جو اُجالہ ہو مرے نام کا،
کسی بَدزبان کی سازشیں اُسے ناگہاں کبھی کہہ نہ دے۔
یہی عَرض مظہرؔ کی ہے فقط کہ وَفا کی آنچ سَلامت ہو،
کوئی دِلرُبا مرے شہر میں مجھے بے وَفا کبھی کہہ نہ دے۔
دل کی خوشی چھن گئی اور آنکھوں میں خاری بن گئی ہے۔
یادوں کے طوفاں چلے اور نیندیں بھی ساری بن گئی ہے،
غم کی وہ زنجیر جس کو توڑی تھی، بھاری بن گئی ہے۔
جس کو سمجھتے تھے راحتوں کی سواری بن گئی ہے،
زندگی سچ کہہ رہی، محض ایک مجبوری بن گئی ہے۔
ہر دن نئی اِک کسک دل میں بیداری بن گئی ہے،
سانسوں کی ڈوری بھی اب تو اِک مجبوری بن گئی ہے۔
خوابوں کا عالم بھی اب محض بیقراری بن گئی ہے،
چاہت تھی جو روشنی، اب تو تاریکی بن گئی ہے۔
کل جو تھا دلکش بہت، آج وہ بیزاری بن گئی ہے،
رنگوں کی دنیا بھی مظہرؔ سنساری بن گئی ہے۔
لمحے جو تھے خوشنما، اب تو عیاری بن گئی ہے،
حالات کی موج ہر پل اِک دشواری بن گئی ہے۔
یادوں کا طوفان اب دل پہ سرکاری بن گئی ہے،
پہلے جو راحت تھی وہ زخمِ کاری بن گئی ہے۔
مظہرؔ جو کل تک دل میں تھی ایک چنگاری بن گئی ہے،
اب تو محبت ہر سمت کی بازار داری بن گئی ہے۔
دل کو تیری نظر لُٹا دیں گے
جس کو چاہا تھا اپنی دنیا میں
ہم وہی درد اب لگا دیں گے
خود سُنے گا زمانہ قصّہ اپنا
غم کی محفل میں یہ سُنا دیں گے
خاک ہونے کا کب گِلہ ہم کو
اپنے ارمان سب جلا دیں گے
وقت کی گرد میں چھپا ہر زخم
پھر کسی دن تمہیں چُبھا دیں گے
زندگی کا ہر اِک فسانہ ہم
دھوپ میں اپنے نام مِٹا دیں گے
میرے مظہرؔ نہ پوچھ دردِ دل
جو کمایا ہے سب اُڑا دیں گے






