رب میریا کیوں کھو لینا ایں ماواں نوں

جنت جیہیاں ٹھنڈیاں مِٹھیاں چھانواں نوں
رب میریا کیوں کھو لینا ایں ماواں نوں
روواں تَک تَک گھر دیاں ساریاں تھانواں نوں
رب میریا کیوں کھو لینا ایں ماواں نوں

جھوٹے مُنہ نال سانوں جِھڑکاں ماردی سی
رُس کے وی ماں ساڈے کم سنوار دی سی
چَیتے کر کر روئیے اُسدی وفاواں نوں
رب میریا کیوں کھو لینا ایں ماواں نوں

بُھل کے ساڈے سارے چنگے مندڑے نوں
کَن تو پَھڑ کے سانبھ لیندی سی جھگڑے نوں
کون جوڑے ھُن رُسیاں بَھین بَھرواں نوں
رب میریا کیوں کھو لینا ایں ماواں نوں

فوٹو تیری ویکھ کے اکِھیں سُکھ بَھردے
تسبیح تیری چُم کے سارے دُکھ مَردے
سُونگھ کے چادر ٹھنڈ جئی پیندی ساہواں نوں
رب میریا کیوں کھو لینا ایں ماواں نوں

ماواں باجھوں گھر وِچ رحمت نہیں رہندی
سچ اے حاوی غیبی برکت نہیں رہندی
کوئی نہ سانبھے پُتراں دیاں تنخاواں نوں
رب میریا کیوں کھو لینا ایں ماواں نوں