پھڑ کے تے اونہاں مینوں تھلے لیا رکھ نی
سُج کے پڑولا ہوئی سجی میری اَکھ نی
مینوں مارے نیں کسُن دتا کندھ وچ تُن
سجی گل دا چباڑا میرا ٹُٹیا
تیرے نی پراواں مینوں کٹیا تے کُٹ مار کے گلی دے وچ سُٹیا
ہٹے کٹے چوٹے جئے پراواں دی توں پین نی
کھا لیا اے ماس میرا بن کے توں ڈائن نی
مینوں کھوتی تے بٹھایا ہار چھتراں دا پایا
میرا انگ انگ چور کر سٹیا
تیرے نی پراواں مینوں کٹیا تے کُٹ مار کے گلی دے وچ سُٹیا
اللہ کرے پین تینوں کیڑے چٹے لمے نی
تیرے جئی کمینی رن کیتے وی نہ جمے نی
تینوں کُتے وڈھ خان تینوں جلے نا جہان
تیرا دنیا توں بوٹا جاوے پُٹیا
تیرے نی پراواں مینوں کٹیا تے کُٹ مار کے گلی دے وچ سُٹیا
اکھ دے اشارے نال آپ توں بلایا سی
آکھا من تیرا میں تے چھیتی نال آیا سی
میری کھُمب توں ٹھکائی تیری مر جاوے تائی
کیہڑا الائچیاں دا باغ تیرا پُٹیا
تیرے نی پراواں مینوں کٹیا تے کُٹ مار کے گلی دے وچ سُٹیا
سوکھیاں نیں ہوندیاں یاریاں نبھاونیاں
کُٹ کھا کے میندیاں نیں پیتاں بھتونیاں
جدوں چھتر جاندے پہ ساری مست جاندی لے
لوکی کہندے نیں پراں ہٹ کُتیا
تیرے نی پراواں مینوں کٹیا تے کُٹ مار کے گلی دے وچ سُٹیا