لاھور دی یاد آندی اے تے موں وچ وکھرا صواد لے آندی اے
لاھور دے پکوان وچ مذنگ چونگی گوالمنڈی تے پرانے انارکلی دی یاد آندی اے
لمبے لمبے گلااساں وچ ٹھنڈے ٹھنڈے دودھ وچ پیڑے دی یاد آندی اے
برف والئ ٹھنڈی ٹھنڈی نمکین لسی تے میٹھے ڈریڑکے دی یاد بہت آندی اے
ایچھرے موڑ دی مچھی تلدی تے تیل اچ کراکے ماردی نظر آندی اے
تلے والے روغنی ناناں نال کھان دا نظارہ آکھاں اگے بار بار لے آندی اے
لڈو پیٹھی والے تے باریک باریک کتریاں مولین دا صواد موں وچ آنداہ اے
ميھٹی تے کھٹی چٹنی وچ دُبکیاں ماردے لڈوں وچ لاہور دا عکس نظرآنداہ اے
حلیم تے بیازاں اور ادرق دا تڑکا اتے نیبواں دا رس چمکا ماردا
پھولے پھولے کلچے پخدے تے تندور چمکاں اور چنگاریاں ماردا
مورغ چھولےدے بغیر لاھور دا دسترخوان نہیں بندا
گول گول چھلےدار پیازاں دے بغیر صواد نہیں بندا
تکےکباب چامپاں تے بغیر کوی دسترخوان کدی نہیں سجیا
لاھور دے نھوکر نھوکر تے کولیاں نے سیکحاں نوں سجایا
نیہاری تے پایاں دے بغیر لاھور دی کہانی نہیں مکدی
تندور دی روٹی تے نلی دے شورے بغیر گل نہیں مکدی
کانے والی کلفی تے ٹھوٹھیاں والی فرنی لاھور دی پہچان اے
ٹھنڈی ٹھنڈی رس ملاای تے گاجر دا ہلواہ لاھور دی پہچان اے
ہلواہ پوری چنے تے کیمے والے کتلمے لاھور اچ صویر ہون دی الامت اے
ٹیبل کرسی تے بیھ کے کھا لو یا فیر رمین تے چوکڑی مار لو کھان دا اکو صواد اے
دودھ پتی تے کھنڈھ والی پتیلے اچ پخدی تھواں ماردی لاھوری چاھ وی نال اے
باکرخانیاں تے رساں نو ڈوبو ڈبو کے چوسکیاں لیے لیے کے پین دا تریکا وی لاھوری اے
لاھوریاں نو اپنی تے پرونیاں دی صحت دا وی بہت خیال اے
کونڈایاں اچ سجی میٹھی ملای والی دھیں دے بارے وچ کی خیال اے
روسے دوست نو منوان تے پرونے نوں کھواون دی لاھوری شان اے
سویرے شامی راتی ہر جگا چپے چپے تے دسترخوان تیارہون وچ لاھوری شان اے