مینوں یار آٶندے نیں چیتے۔۔۔
دلدار آٶندے نیں چیتے
جیہڑے رل کے سنگ گزارے
تہوار آٶندے نیں چیتے
کنھے چنگے سن سمے اوہ
کنھا چنگا سی اوہ ویلا
جتھے رل کے بہہ جاندے سی
اوتھے لگ جاندا سی میلہ
سانجھے سن کدی جو ہوندے
گھربار آٶندے نیں چیتے
مینوں یار آٶندے نیں چیتے
دلدار آٶندے نیں چیتے
چھان بھورا گھر دا ویچ کے
تے کھانے لڈو پیٹھی
کدی کھیڈنا باندر کلا
کدی کھیڈنا لکن میٹی
جنھا اوہلے سی لک چھپدے
کندکار آٶندے نیں چیتے
مینوں یار آٶندے نیں چیتے
دلدار آٶندے نیں چیتے
نکی نکی گل تے ھاسے
نکی نکی گل تے لڑنا
لڑ کے وی اکو ٹاٹ تے
فیر اکٹھیا بیٹھ کے پڑھنا
اک دوجے نوں مناون دے
وچار آٶندے نیں چیتے
مینوں یار آٶندے نیں چیتے
دلدار آٶندے نیں چیتے
جدوں سکول تے کالج مکیا
کماں وچ رج گئے سارے
پل وی سی نہیں لنگھدا جنھا بن
ہن کنھے سال گزارے
مل سینے سی ٹھنڈ پاٶندے
منٹھار آٶندے نیں چیتے
مینوں یار آٶندے نیں چیتے
دلدار آٶندے نیں چیتے
”طارق اقبال حاوی“