نعتِ رسول

بلاؤ جے آقا مینوں مدینے
سمجھ جاواں گا زندگی دے قرینے

سانوں غم دے ہڑھ توں بچاؤ چا آقا
پہنچ جان ساحل تے ساڈے سفینے

میں جاکے حرا غاروچ ڈیرے لاواں
جا پہنچاں مکے جے حج دے مہینے

مدینہ ہے عربی دی اوہ نوری دھرتی
جتھاں پائے جاندے ہزاراں دفینے

مدینے دیاں راہواں تے پلکاں وچھاواں
اوتھوں لبھے نیں مینوں وڈے خزینے

ہوئے خواب وچ جے آقا دی زیارت
مِٹ جان سارے دکھڑے دیرینے

آپ دے دین دیاں سن للکاراں
کافراں نوں وی آجاندے پسینے

اللہ دی رسی نال اُس نو ں ٹنگنا
ساڈے کولوں حق جس نے وی چھینے

آقا دی رحمت دے سہارے
ٹھنڈے ٹھار رہندے نیں ساڈے سینے

مدینے نوں جاون دی کر لوو تیاری
جس جس نے جام وفا دے نیں پینے

جدوں مقابل کفر ہو ونجے تاں
بھل جاؤ سب ویر تے سارے کینے

پاک نبی دے در اُتے پہنچو
اِیہوتاں ترقی دے ہین سارے زینے

نبی داعشق ایمان اوہناں دا
جہڑے بندے ہین دیدے تے بینے

نیئں ریس تیرے رفیقاں دی مولا
تیرے سارے سنگی نیں نوری نگینے

رو رو کے شبیر کرے التجاواں
مینوں آقا چھیتی بلاؤ مدینے