وڈھے لوکاں دے گھر

وڈے لوکاں دےگھر ذراگھٹ جایا کر
فقیر دی چگی ول وی پھیراپایا کر

کس طرح دنیاچ لوکی جیوندےنے
اے درویشاں نوں ناسمجھایا کر

پتہ اے تینوں ملنگ نئیں چنگےلگدے
فیر وی کتھےخاباں وچ ای آجایا کر
ا
سی تیرے اپنے سجن بیلی آں جھلیا
ساڈے کولوں توں کدے نا شرمایا کر

تیرے نال اسی وی دکھ سکھ پھولاں
کدی اصغر نمانےکول بہہ جایا کر