ّعشق چاہے تے عرش تے پہنچا دیوے

عشق چاہے تےعرش تےپہنچا دیوے
جس نوں چائےکنیں مندراں پوادیوے

کوئی کنا بڑا ای بھاویں شہنشاہ ہووے
اوس نوں اودھاتخت و تاج چھڑادیوے

کسےنوں باراں سال جنگل بیلےپھیرے
جےچائے تےہتھیں کشکول پھڑا دیوے

کوئی یار دےعشق چ سدھ بدھ کھوبیٹھے
اے بندےنوں پیریں جانجھراں پوادیوے

جنہوں چاہےگھمن گیریاں چ پھنسادیوے
جس نوں چائےساحل تےپہنچادیوے