صفت کراں میں رب سچے دی جو ہے خاص رحمن
اٹھ پچھلی راتیں ملاں دین ازان ۔۔۔۔
کر عبادت رب دی جے ہیں نیک نصیب
عبادت کر گیے رب دی الله دے حبیب
اٹھ سویرے کرماں والی پاوے ددھ مدھانی
ددھ ریڑکے تے مکھن نکلے مکھن نکلے نہ پانی
گزرے زمانے پھر نہ آون لکھ چارہ کوئی لاوے
گئی جوانی تیری بندیا ہن بڑھاپا آوے
پانی گیے دریاواں والے چھڈ وطناں نوں جاون
رات دنے میں کراں ایڈیکاں کدوں سجن گھر آون
۔۔۔۔ جے کوئی امانت رکھے اوہ نہ یارو کھائیے
دنیا دے لاچ وچ پئے کے نہ ایمان گوائیے
گھر چمکے شیشے وانگوں جے کر چنگی ہووے سوانی
سوٹا ماریاں دو نئیں ہوندے جو وگدے نیں پانی
پتلوں کدی نئیں سونا بن دا لکھ چارہ کوئی لاوے
لکھاں مناں دے کولے لیاء کے وچ کٹھالی پاوے
سن چوہتر دس جنوری وار جمعرات سداوے
دنیا اتے ایہہ دن بھائی فر کدی نہ آوے
بس کر یار حضور شاہ ایتھے کر نہ ایڈا ترلہ
مر گئیوں تے ملے گا تینوں سارا بھوں نہ ادھ مرلہ