دس حال بیگانے نوں

کھا لے تھوڑا چھڈ دے جھوٹ دے کھانے نوں
دس اپنے حال بیگانے نوں

کوئی اشق دے سرہانے بیٹھا اے
کوئی فرض نبھانے بیٹھا اے
کوئی لے کے قرض دا بوجھ
ہس ہس کے نجانے سہندا اے

کوئی مطلب دے دائرے وچ رہندا اے
کوئی اپنی زات وچ ہی بہندا اے

اے مندے جھوٹے زمانے نوں
دس اپنے حال بیگانے نوں

کوئی نکا وڈا دین حق وچ نئی
جیڑا جھوٹ اے کدی سچ وچ نئی
گناہ ودائے ساڈی ضد و تکبر
ایماں دی کھری او رت وچ نئی

اے انساں دی تفریق کردے نے
حق کوئی منگے تے چڑدے نے

اے پلے نفس پرانے نوں
دس اپنے حال بیگانے نوں

قربت ملدی فقیراں نوں
کاوں کوسن ا تقدیراں نوں
حال نمانے تو آپ پہچانے
بدل لے ہتھ دی لکیراں نوں

پر پتر منافقت دے اوگاندے نے
تے چنے کوڑ دے چباندے نے

کون کوسے اس زمانے نوں
دس اپنے حال بیگانے نوں

چھڈ دے پھڑنا کسے دی چادر
دل وچ کر لے عشق الہی صادر
ٹر پے ایماں دے بنے اتے
نہ بھول ہر شے تے او ھی قادر

پر انساں بھلکڑ رہندا اے
جان بجھ کے نادانیاں سہندا اے

زرا ویکھ اپنے گریبانے نوں
دس اپنے حال بیگانے نوں