جھوٹیاں لوکاں دیاں گلاں چ نا آیا کر
کدے کدے میرے دل چ وی چاتی پایا کر
دکھ درد تے انسان دی زندگی دا حصہ نیں
توں اینہاں غماں توں یارا گبھرایا نا کر
منافق بندے دی گل دا کوئی یقین نہیں کردا
توں سچے بولا ں نال سب نوں اپنا بنایا کر
مطلب دی دنیاچ کوئی کسے دا غم خوار نہیں
ہر کسے نوں دل دے دکھڑے نا سنایا کر
ہر کسے دے در دے دھکے کھان دی بجائے
توں اپنی جھولی سوہنے رب اگے پھیلایا کر