کی دکھ پھرولا ماں میری اے
کی تینوں بولا ماں میری اے
چار چوفیرے کوی نئ دسدا
بیھ ہنجو ڈولا ماں میری اے
ایس کلاپے مینوں مار مکایا
کنداں نال پئ بولا ماں میری اے
جگر نوں ساڑن اپنے ہی رل کے
کی پیھت میں کھولا ماں میری اے
رنگ پرنگے چہرے۔ نہ کوئ دسدا اپنا
پئ جند اپنی رولا ماں میری اے
اندروں اندری مکدی جاواں
سبھناں نال ہس کے بولا ماں میری اے
تیرے جئ ہستی کتے نہ لبدی
پردیس سارا پھرولاں ماں میری اے