اک پرندہ شاخ پر بیٹھا ہوا

اک پرندہ شاخ پر بیٹھا ہوا
حسرتوں سے آسماں تکتا ہوا

اک صدی کی داستاں کہتا ہوا
اک شجر دالان میں سوکھا ہوا

اک زمیں پیروں تلک سمٹی ہوئی
اک سمندر دور تک پھیلا ہوا

اک کہانی پھر جنم لیتی ہوئی
اک فسانہ دفن پھر ہوتا ہوا

اک کرن افلاک سے آتی ہوئی
اک اندھیرا چاند پر بیٹھا ہوا

اک زمیں دو بوند کو ترسی ہوئی
اک نگر سیلاب میں ڈوبا ہوا

ایک کشتی غرق خوں ہوتی ہوئی
اک مسیحا چھوڑ کر جاتا ہوا

ایک چڑیا چہچہیں کرتی ہوئی
اک شکاری طاق میں بیٹھا ہوا

اک گلہری پیڑ پر چڑھتی ہوئی
اک مصور سوچ میں ڈوبا ہوا

اک ڈگر سوئے فلک جاتی ہوئی
اک ستارہ بام پر اترا ہوا

اک غزل پھر دستکیں دیتی ہوئی
اک تصور پھر بدن لیتا ہوا