اج یاد سجن دی آئی یے
اکھاں نہر ہنجواں دی وگائی اے
اک میرا دل ای اداس نئیں
جگ وچ چھائی غماں دی پرچھائی اے
پچھ دے نے سارے لوگ میتھوں
جانی کتھے جھوک وسائی اے
مدتاں ہوئیاں مڑنہ آئیوں
صنم ٹرگئیوں کس خدائی اے
معصوم صورت نے تیری دل میرا لٹیا
بڑا ظالم تیرا انداز بیوفائی اے
وفا دے کلمے مینوں پڑھائے
پر خود نکلا بڑا ہرجائی اے
شاہد دے ہجر نے مار مکایا
لوکاں نے میری میت دفنائی اے