غزل دا مکھڑا

جیون تے مرتیو
دونویں سکیاں پہناں
توں مریں تے لوکیں
اکھاں وچ پرون
میں جیوندیاں جی
تل تل مر دا
سچ دی تھاں
لوبھ تے لالچ
اج دی جیون مرتیو دی
غزل دا مکھڑا
میں کجھ کہاں تے چہوٹھ بکواس
توں کجھھ کہیں تے کملے لوکیں
کن اکھاں دے بوہے کھولن
اوہ کیہ جانن
تیرے بلاں دے بوہے کھلے نے
اے پر توں
دل دے بوہے بند رکھنا ایں
میرے بلاں دے بوہے بند نے
اے پر میں
دل دے بوہے کھلے رکھنا آں
ایہو جیا تماشا کرنا ایں
لوکیں تد ول ویکھن
ایدھر لوکیں ویکھدے نئیں
لوک تاج محل ویکھدے رہ نے
ویکھدے رہن گے