خالی سینے نے دِلاں تُوں کس نُوں حال سنائیے پتھر بستے گھراں دے اندر ہن جنگلاں نُوں جائیے رب لبھے سی اتھے مینوں اناں شہراں مٹی پائیے جئے ایتھے انسان نہ لبھن حیواناں نوں یار بنائیے