ہر ویلے کیوں رنج ریندا ایں

ہر ویلے کیوں رنج ریندا ایں
کدے تے ہس کے بلا لیا کر

تیری چاہ وچ کینے ندیاں نالے تے بنے ٹپے
دل وچ بایویں نئیں کول تے بٹھا لیا کر

تہنڈی قسم دید دے بھکے ہاں سانوں تکیاں کباباں دی لوڑ نئیں
آسی کد لاما دینا توں بایویں کڑی تے ساگ بنا لیا کر

سانوں کدے وی تیری مہمان نوازی تے گلہ نئیں
سرہانے تے کھس کیوں لھبدا ایں خالی منجا بچھا لیا کر

پتہ اے سانوں تینوں نکیاں موٹیاں دی پروا نئیں سجنا
پر جدوں آسی چن کہہ دیواں تاں تے شرما لیا کر

ساڈے ہاسایاں تے مخولاں نوں دل تے نہ لیا کر
عاشق تے نیانیاں وانگ ہوندے توں اُنگلی پکڑ کے سمجھا لیا کر

راہ دے کنڈے ٹینگر سمجھ کہ نہ پَلے بچا اَساں توں
اَسی تے باغ دے پُھل آں سانوں گل وچ پا لیا کر

چوبی گھڑیاں ہی ڈونگیاں سوچاں ڈوبیا رہیندا ایں
کی غم اے تینوں کجھ تے ساڈے نال ونڈا لیا کر

اک واری نئیں سہہ واری ساڈے مونہہ توں جی سن سیں
اک واری بھل کہ ہی سجنا ساڈا ناں تے لے لیا کر

تیری راہ وچ بیٹھا آں گل خالی مکان دا بوڈ پا کہ
تیری مرضی گھڑی رک جا یا ساڈی ہک تے پکے ڈیرے جما لیا کر

وریاں توں سونجیاں پئیاں ساڈے دل دیاں گلیاں
آکھن آکھاں نمانیاں کدے تے پھیرا پا لیا کر

جئے ملن تے گلاں ساریاں دل دیاں نہ دس دیویں زیّب
کنی واری آکھیا پہولیا ، راز کجھ تے چھپا لیا کر