جا اوئے دلا بےقدرا
Poet: صوفی شاعر حضرت غلام حضور شاہ By: maqsod hasni, ksurجا اوئے دلا بےقدرا تیرا کیتا نہیں کدے اسیں موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا توں رکھیا نہ ساڈے نال جوڑ
منیاں میں تیریاں ساریاں گلاں
دکھ مصیبتاں سر اتے جھلیاں
پین نہ دتی اسیں کدے تھوڑ
جا اوئے دلا بےقدرا تیرا کیتا نہیں کدے اسیں موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا توں رکھیا نہ ساڈے نال جوڑ
لالچ تیرے ماریا مینوں
دکھ درد سناواں کینوں
توں ایں بڑا ان موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا تیرا کیتا نہیں کدے اسیں موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا توں رکھیا نہ ساڈے نال جوڑ
تیرے پچھے میں عمر گوائی
تیرے وچوں کوئی نفع نہ رائی
کہاٹے پائے نیں میں لکھ کروڑ
جا اوئے دلا بےقدرا تیرا کیتا نہیں کدے اسیں موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا توں رکھیا نہ ساڈے نال جوڑ
خدمت کیتی میں یارا تیری
پکا بنیا ایں توں میرا ویری
کیوں پایا اسیں تیرے نال جوڑ
جا اوئے دلا بےقدرا تیرا کیتا نہیں کدے اسیں موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا توں رکھیا نہ ساڈے نال جوڑ
چنگا چوسا میں تینوں کھوایا
نفع نہ کوئی میں تیتھوں پایا
درد دریاواں وچ توں چھڈیا رہرڑ
جا اوئے دلا بےقدرا تیرا کیتا نہیں کدے اسیں موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا توں رکھیا نہ ساڈے نال جوڑ
غلام حضور شاہ پیا نت کرلاوے
کیوں لانا ایں توں چہوٹھے لارے
ساری خلقت نوں کیتا اے توں چوڑ
جا اوئے دلا بےقدرا تیرا کیتا نہیں کدے اسیں موڑ
جا اوئے دلا بےقدرا توں رکھیا نہ ساڈے نال جوڑ
کس بات کی آخر جلدی ہے کس بات کا پھر یہ رونا ہے
دنیا کے مصائب جھیلنے کو مالک نے بنایا ہے جیون
آرام بھلا پھر کاہے کا پھر کاہے یہ سونا ہے
بے مقصد جینا کہتے ہیں حیوان کے جیسا جینے کو
انساں کے لیے تو یہ جیون یارو پر خار بچھونا ہے
دشوار سہی رستہ لیکن چلنا ہے ہمیں منزل کی طرف
منزل کی طلب میں عاکفؔ جی کچھ پانا ہے کچھ کھونا ہے
