غربت حال وکھاندی رہی
یاراں نوں ازماندی رہی
بخت دوپہر دے سارے سجن
شام ہووے تے کتھوں لبھن
رجے ہوئے نو بھل بھواون
بھکے توں نظر بچاندی رہی
سفید پوش دا بھرم پئی کھولے
اپنے مونہوں آپ ایہ بولے
رنگ برنگے کپڑے پا کے
اپنا رنگ چھپاندی رہییی
غربت حال وکھاندی رہی
یاراں نوں ازماندی رہی