جان بجھ کےدشمن نوں سجن بنالینداں
اونہوں پیار نال چن مکھن بنالینداں
اودھےسامنے بھید ناکھل جائے
میں اپنے آپ نوں انجان بنالینداں
رب نیں مینوں بڑاحوصلہ بخشیا
دشت نوں میں گلستان بنالینداں
خانہ بدوشاں وانگوں تردارہناں
جتھےچاہواں آشیاں بنا لینداں
میں جس شہروی چلا جاواں
اوتھےای اپنی پہچان بنالینداں