سجن میتھوں دور ہوئے

سدھراں دے انہے سمندر وچ اتھرو تر دے رہندے
تیرے ہجر دیاں لہراں دا سامنا کر دے رہندے

گرمی دے موسم وچ وی ٹھنڈ یاں ہاواں دے پاروں
وانگ پوہ دے مہینے دے اسی ٹھر دے رہندے

ہور کنا چر ستاویں گا ایناں تے دس دے سجناں
لمحہ لمحہ ایسے سوچ وچ اسی مر دے رہندے

اوہ وی بے وفائی دے تیر وقفے وقفے نال چلا ندا اے
اسی وی آخری تیر سمجھ کے ہر وار جر دے رہندے

مینوں پتہ اے اوہنے آؤ نا نئیں پتہ نئیں کیوں فیر وی
اوہدی اوڈ یک وچ بوہے کھلے میرے گھر دے رہندے

میں جناں سجناں دے کول گیا سجن اونہے میتھوں دور ہوئے
سجن وی وانگ اسمان دے توکھے کر دے رہندے

خورے کدوں توں آجاویں سجناں ایہو سوچ کے
گھڑی گھڑی اسی چھت تے چڑ ھدے اتر دے رہندے