عشق نے مینوں دسے گُن عبادت والے
Poet: NEHAL INAYAT GILL By: NEHAL, Gujranwalaگنگڑوں پا کے نچنا مینوں عشق سکھایا
ٹھیاں ٹھیاں کر کے نچ کے یار منایا
عشق نے مینوں دسے گُن عبادت والے
عشق دے پیچھے پیچھے یار ورد پکایا
عشق نے دسیا اممبراں اُتے تارے کِنے
عشق نے کھول کے مینوں عشق دا بھید سُنایا
عشق نے دسیا مینوں فیر نیازاں بارے
عشق دے کہن دے اُتے میں سب کجھ ونڈ آیا
عشق نے مینوں کھان لیئی بڑے دُکھرے دِتے
عشق نے ہنجواں والا پانی مینوں پلایا
عشق دے لڑ جد لگیاں تے کجھ سمجھ نہ آئی
کیہ کجھ مینوں لبھیاں تے کیہ کجھ میں گنوایا
اِک دن عشق میری اُنگلی پڑ کے لیں گیا
وچ ویرانے دے وچ کنڈیاں اُتے چلایا
ہمت نہ ہاری میری ہر کم پورا کیتا
عشق نے میرے نُوں جتے جتے آزمایا
عشق نے دوے کن میرے زخمی کر دتے
لیراں پوا کے ہٹھ دے وچ قاسہ پڑایا
ہسدا ہسدا عشق وی اچانک رو پہیاں
میریاں ہوکھیاں دے وچ ناں جدوں ترا آیا
مَنی نہ میں ہار کسے مصیبت ولوں
عشق نے ہار فیر مَنی مینوں گل نال لایا
نہال گلاں دے اَتے مُکدی یاں ہن گل
ساریاں کومل سدھراں رول کے یار نُوں پایا
