پہلاں تے ساڈی موت دا سامان کردےاوہ
فیر ساڈے پیار دا سرعام اعلان کردےاوہ
تہاڈے ورگےسجناں توں مولا بچائے
تسی تےبندے دا کمزورایمان کردےاوہ
بندےنوں گھرجوگاچھڈدےاوہ ناباہرجوگا
انج بیچارےعاشقاں تےاحسان کردےاوہ
سدھےسادےلوکاں دےگھرتباہ کرکے
خراب اونہاں دےدویں جہان کردےاوہ
رب دا واسطہ سانوں آرام نال جین دیو
کیوں مقدردےمارےنوں پریشان کردےاوہ