پیسہ ، پیسہ ہر پاسے ہی ہو رہیاں اے
انسانیت دا چٹے دن لہو چو رہیاں اے
دواں کول نے سانواں دوے جیندے پہہ نے
فرق اَیناں امیر ہس غریب رو رہیاں اے
مائی عقلاں دی لوڑی سناوے جھوٹاں دی
خود غرضی دی چادر اُوڑھ ضمیر سو رہیاں اے
گھروں جے نکلا باہر مینوں غیراں دا دڑ
گھر وچ ہن اَنگ ساکھ خنجر چبھو رہیاں اے
چوری ، قتل ، دکیٹی عام جہیاں گلاں بنیاں
ظلم دا ساگر نسلاں سبھ ڈبو رہیاں اے
کنج صاف ہوئے گی چادر تری عزتاں دی
بے غیرتی واے پانی نال جو دھو رہیاں اے
نہالؔ گلاں دے آدم کرے چالاکیاں اَج
بھید دلاں دے رب دے کولو لکو رہیاں اے