دل اپنے نوں مندر بنا کے وچ تری فوٹو لا لیئی اے
لا کے شرم حیا دے چوغے عشق دی گانی پا لیئی اے
تُوں رانجھا میں تری ہیر ، میں مرید تُوں میرا پیر
کرنی اے بس تری غلامی قسم میں رب دی کھا لیئی اے
میں وچ وسیاں شاہ منصور ، سولی چڑھنا اے منضور
پھڑ نونہاں نوں ویکھ لیں پُٹھی اپنی خل میں لا لیئی اے
طُور تے آنا جانا کوئی نہ ، اور میں سجن بنانا کوئی نہ
نہالؔ گلاں دے بے رنگ زندگی ترے رنگ رنگا لیئی اے