زخمی کُونج دے وانگوں سدھراں کُوک دیاں

زخمی کُونج دے وانگوں سدھراں کُوک دیاں
نہ سُنے صداواں کوئی کسے دی ہُوک دیاں

یاداں والے ناگ ہائے ڈسدے سینے تے
سپنیاں ہجر قراق ہائے پل پل سُوک دیاں

مردے نے اوہ ہوکھے بھر بھر ہر ساہ نال
جس نوں آون ساہ نال یاداں معشوق دیاں

پوہ ، ماگھ دیاں راتاں دُکھ وچھوڑے دے
سرد ہواواں گولیاں لگن بندوق دیاں

صفتاں کر کر تریاں کدے نہ تھکدے ساں
گلاں پہیاں اج لکونیاں ترے سلوک دیاں

میری خوشیاں میرے ہی گھر بند کر کے
چابیاں لے گیاں نال تُوں میرے صندوق دیاں

گلاں دے نہالؔ مَیں چھٹیاں ساڑیاں کل
پر اِنجھ لگا جیوے چھٹیاں مینوں پھُوک دیاں