زہر چ بجھُے اکھر تھاں تھاں اگاں لائی جاندے نے

زہر چ بجھُے اکھر تھاں تھاں اگاں لائی جاندے نے
پھُلاں و رگے سچے رِشتے تاں کملائی جاندے نے

ساڈے کولوں ویلے سرِ وی کوئی کم ہو سکیا نئیں
سرہیوں کیویں تلیاں اُتے لوک جمائی جاندے نے

ساری دیگ چوں اِکو چاول ٹوہ کے تکنا کافی اے
لوک ازماۓ لوکاں نوں کیوں فیر ازمائی جاندے نے

جینا ای تے دُنیا اُتے سر نوں چک کے جینا سِکھ
جہیڑا دب جاوے لوک اوہنوں ہور دبائی جاندے نے

سچ پچھوُ تے دُنیا اُتے ایسے لکھاں جوڑے نے
جو دُنیا داری دی خاطر ساتھ نبھائی جاندے نے

دُنیا وچ ویرانی کرنا کجھ لوکاں دا شیوہ اے
بِن سوچے بِن سمجھے ایویں ویر کمائی جاندے نے

داج دے ناں تے عذراؔ اج وی بولی لائی جاندی اے
بے زر زرداراں دے اگے سیِس جھکائی جاندے نے