عشق
Poet: NEHAL GILL By: NEHAL, Gujranwalaہو جاوے جے عشق حقیقی جگ دی فکر نہ ریندی
کُوک کُوک کے فیئر محبت ماہی ماہی کیہندی
لوکاں اگے ہس ہس کے جنڈ عشق دے صدمے سہندی
نہال نہیں فیئر مُڑ اوہ اُٹھدا جنوں مار عشق دی پہندی
لکھاں مرضاں تو اے ڈاہدی یارو عشق بیماری
واٹ عشق دی مُکدی نہیں ہو جاوے خجر خواری
ہر شے ہی مٹ جاندی جیڑی ہووے جان تو پیاری
نہال جان دے دشمن اتوں میں جاواں واری واری
لگ کے عشق دے پچ چھے تُوں اپنا آپ ونجائی ج
اپنے ہٹھی گھر اپنے نُوں ہس ہس کے اگ لائی ج
چھڈ کے مندر مسجد نُوں تُوں یار دے گھر ول جائی ج
نہال خون دے وانگ یار نُوں دل دے وچ وسائی ج
یارا عشق انوکھا ڈاکو لُٹ دا دن دہیاڑے
چھلے نے معشوم عاشقاں نُوں آپے واجاں مارے
دہندا اے سزاواں گنائونداں رات نُوں تارے
نہال عشق پُھلاں ہیٹھ رکھ اے انگیاڑے
زندگی دے وچ دُکھ سُکھ یارو کھیل اے بس تقدیراں د
علاج کدی وی ہوندا نہیں عشق دی لگیاں پیڑاں د
تُوں ہی جے میرے کول نہیں کیہ کرنا خط تصویراں د
نہال اُنوں ڈر کس گل دا ہٹھ ہووے جدے تے پنج پیراں د
