بوٹا عشق دا من وچ لایا ہنجواں دا پانی دے دے پروان چڑایا ہجر دی گوڈی عشقے دی راکھی مالی آپے تے مالک یار نوں بنایا جدوں پھل لگن تے آیا زیبی اُتوں آ موت نے ڈاکا پایا