اوہ اپنا نہیں اوہ کوئی پرایا اے
جس دا پیار زندگی داسرمایا اے
اسی اودھی اڈیک چ بیٹھے آں
پر اوہنےساڈے ول پھیرا ناپایااے
امیداں دے گلاب سکدےجا رہےنیں
ہن اینہاں دا ہر پھل کملایا اے
اوہ سجن ساری حیاتی خشیاں مانے
جنہیں دکھاں نوں ساڈی جھولی پایااے
اوہنوں کوئی دکھ چھو نہیں سکدا
جس دے نال میرےپیار دا سایہ اے