عشق چاہے تےعرش تے پہنچا دیوے
جس نوں چائےکنیں مندراں پوادیوے
کوئی کنا بڑا ای بھاویں شہنشاہ ہووے
اوس نوں اودھاتخت و تاج چھڑادیوے
کسےنوں باراں سال جنگل بیلےپھیرے
جےچائے تےہتھیں کشکول پھڑا دیوے
کوئی یار دےعشق چ سدھ بدھ کھوبیٹھے
اے بندےنوں پیریں جانجھراں پوادیوے
جنہوں چاہےگھمن گیریاں چ پھنسادیوے
جس نوں چائےساحل تےپہنچادیوے