کِدے لڑ لگ کے سانوں چھڈیاں ای
نالے کِدیاں پٹیاں پڑھدی اے،
ساڈے نال تو ہس کے بولے نہ
کِدے لیئی کوٹھے چڑھدی اے،
اِک زندگی دھوکے دی میرے نال جی لیئی
سچ دس کِدے تے مردی اے،
تینوں لھب گئے سُکھ غیراں تو
غیراں دی حامی بھردی اے،
تُوں کرکے خون میری خوشیاں دا
ہن غمیاں نال وی لڑدی اے،
نہال تن من میرا بھگو جاندی
تُوں نال یاداں دے وردی اے،
میرے سجن پیاریاں وے،
کیتا کیہ قصُور تیرا
کہنوں دُکھاں وچ ماریاں وے،