Add Poetry

Pal Pal Dil Ke Paas Lyrics

Poet: Arijit Singh By: Ghani, Mumbai

Rehna tu pal pal dil ke paas
Judi rahe tujhse har ik saans...

Khud pe pehle na itna yaqeen mujhko ho paya
Mushqil si ghadiyan asaan huyi ab jo tu aaya

Ik baat kahun tujhse
Tu paas hai jo mere

Seene se tere sar ko laga ke
Sunti main rahun naam apna
Seene se tere sar ko laga ke
Sunti main rahun naam apna

Oh likh di tere naa' jindadi zaaniye
Bas rehna tere naal ve zuriye
Rehna tu pal pal dil ke paas
Judi rahe tujhse har ik saans

Seene se tere sar ko laga ke
Sunta main rahun naam apna
Ho naam apna

Naal tere ik ghar main sochaan
Baari kholaan te chann dikh jaave
Akkhaan'ch beetan raatan saariyan
Je mann laage te akh na laage

Pyaar hi odhein te pyaar hi khaana
Vich koi aave te pyaar hi aana
Duniya de vich assi duniya ton door
Hunn naal tere mera har sapna

Seene se tere sar ko lagaa ke
Sunta main rahun naam apna o...

Teri ungliyon se aasmaan pe kheechun ek lambi laqeer
Aadha tera aadha mera iss jahaan mein hum do ameer

Koi nazar na aaye mainu
Tu duniya ton wakhri ho gayi
Uthaan tainu takkda jaawan
Tu hi meri naukri ho gayi (x2)

Dooriyan ek pal bhi na gawaara ho
Chal ghoome duniya phir sang awaara ho

Seene se tere sar ko laga ke
Sunti main rahun naam apna
Seene se tere sar ko laga ke
Sunti main rahun naam apna

Rehna tu pal pal dil ke paas
Judi rahe tujhse har ek saans

Rate it:
Views: 1238
25 Jan, 2022
Related Tags on Love / Romantic Poetry
Load More Tags
More Love / Romantic Poetry
تُمہاری یاد میں دِل کا نِظام کس کا تھا تُمہاری یاد میں دِل کا نِظام کس کا تھا؟
یہ اِضطراب، یہ شوقِ دَوام کس کا تھا؟
جو بے نَقاب ہوا خواب میں، بتایا نہیں،
یہ حُسن، یہ نگہِ خوش کَلام کس کا تھا؟
سَکوتِ شَب میں جو دِل کو جَلا گیا آخر،
چَراغ کون تھا، شُعلۂ خام کس کا تھا؟
تُمہارے بعد جو تَنہائی کا سَفر گُزرا،
ہر ایک موڑ پہ سایہ، سَلام کس کا تھا؟
جو لَب ہِلے نہ کبھی، اَشک بَن کے بَہتا رہا،
وہ غَم تُمہارا تھا یا میرا نام کس کا تھا؟
جو زَخم دے کے بھی چُپ تھا، وہ شَخص کیسا تھا؟
نہ پُوچھ مجھ سے، وُہی اِنتقام کس کا تھا؟
دھُواں تھا دِل میں، مَگر روشنی سی باقی تھی،
جَلا جو خواب، وُہی احتشام کس کا تھا؟
جو زِندگی کو بِکھرنے سے روک لیتا تھا،
وہ حَرف، وہ دُعا، وہ کَلام کس کا تھا؟
سُنے بغیر جو خاموش ہو گیا مظہرؔ،
وہ آخری سا دِل آشوب جام کس کا تھا؟
نَظر میں عَکس رہا، دِل میں چُپ سا طُوفاں تھا،
یہ بے قَراری، یہ وَجد و قیام کس کا تھا؟
جو دَستِ غیر سے خط بھی ملا تو حَیرت تھی،
بِکھرتے حَرف میں وہ اِحترام کس کا تھا؟
کہیں سے آئی صَدا، اور سَب لَرز سے گئے،
یہ کَیف، یہ اَثر، یہ پَیام کس کا تھا؟
تُمہیں جو کہتے ہیں مظہرؔ وَفا سے دُور ہوا،
بَتاؤ ان کو، وُہی تو غُلام کس کا تھا؟
MAZHAR IQBAL GONDAL
Popular Poetries
View More Poetries
Famous Poets
View More Poets