اج اپنی زلفاں بڑیاں سنوار آئےہو
لگدا اےاصغر غریب نوں مارآئےہو
بیٹھو پہلاں کوئی چاہ پانی تے پیو
جانداںمیرےدل داکرن شکار آئے ہو
زلفاں کھلار کہ تسی سانوں مار دینا
ایس لیہ لےکےنا کوئی ہتھیار آئے ہو
اونہاں راہواں چ مور پہلاں پاندےہونے
جدھروںپاندے پائلیں دی جھنکارآئےہو
دشمن بن کے ہی آوندے ہو ہرویلے
کدے بن کے ناں غم گسار آئےہو